Prilikom projektovanja osnovno pravilo je rasporediti potrebnu snagu na najveći mogući broj grejača da bi se smanjilo površinsko opterećenje (W/Cm²) svakog grejača posebno.

    Preporučuje se da se pre ubacivanja grejača u rupu,odnosno otvor, u iste ubaci pasta  za popunjavanje zazora između grejača i rupe, odnosno otvora, čime se omogućuje lakši prenos toplote,smanjuje se temperatura na povrišni grejača, a samim tim se produžava radni vek grejača i ujedno smanjuje količina utrošene električne energije.

    Ukoliko se grejači montiraju na pokretne delove, potrebno je krajeve grejača postaviti tako da se oni gibaju na sredini provodnika, čime se otklanja opasnost od mehaničkog  kidanja.Najbolje je saviti nekoliko krugova provodnika ( napraviti spiralu) pre priključivanja grejača.Ako upotreba zahteva neprekidno kretanje,poželjno je posavetovati se sa proizvođačem o načinu i postavljanju krajeva.Često se koristi i među-kutija koja obezbeđuje laku i brzu zamenu oštećenih krajeva.

    Ukoliko se krajevi grejača nalaze u sredini u kojoj je konstantna temperatura iznad 250 ºC, onda je potrebno sledeće:
- koristiti fleksibilne provodnike od nikl legure sa izolacijom od staklenih vlakana ili keramičkih perli,
- povećati "hladnu zonu" grejača tako da krajevi budu udaljeni iz zone grejanja

     Izbegavati korišćenje raznih lepljivih traka, zaptivnih masa i slično u blizini glave grejača , jer postoji opasnost od ulaska istih u glavu i izazivanja kratkog spoja.Ukoliko je neophodno,koristiti zaptivače na bazi silikona otpornih na temperature.

     Prilikom rada grejača na višim temperaturama, poželjno je da grejni elementi budu termički izolovani, a pozitivni efekti su sledeći:
- potrošnja energije je smanjena do 40 %
- potrebna snaga grejača je manja, a samim tim i grejači imaju duži vek
- postizanje zadate temperature je brže

     Temperaturne sonde, odnosno termoparove postavljati na 10 mm od grejača i ako je to moguće u središnjem delu grejnog elementa.Ovo upozorenje je veoma važno posebno ako se koriste grejači sa velikim  površinskim  opterećenjem: Ukoliko je moguće, koristiti mikroprocesorske termoregulatore sa PID regulacijom jer će to u dobroj meri povećati radni vek grejača.

     Prilikom zamene grejača može doći do sledećeg problema: Usled dužeg rada grejača na visokim temperaturama pasta koja je korišćena za popunjavanje zazora može oksidirati pa će vađenje neispravnog grejača ići teško.
Tom prilikom treba koristiti čelični izbijač i čekić, ukoliko je to moguće, ako ne, onda treba izbušiti grejač burgijom manjom za 0,2 – 0,3 mm od prečnika grejača da se ne bi oštetilo ležište grejača.

     Grejači proizvedeni u GREJAČ PLUS doo, ukoliko se koriste na način preporučen od strane proizvođača, obezbeđuju maksimalan učinak uz dug radni vek.Savetujemo da se u slučaju bilo kakvih nejasnoća obratite proizvođaču.

Odstupanja dužine grejača :
- za dužine do 100 mm       -   ± 2 mm
- za dužine preko 100 mm  -   ± 2 % dužine grejača

Odstupanja snage gejača ( W ):
- 10 % / + 5 %

Odstupanje otpornosti grejača ( Ώ ):
- 5 % / + 10 %

Odstupanje – zakrivljenost grejača:
- za dužine do 100 mm -  0,1 mm
- za dužine od 100 mm do 300 mm – 0,2 mm
- za dužine preko 300 mm – zakrivljenost = L²/250 000 (L=dužina grejača u mm)

Izračunavanje površinskog opterećenja (W/Cm²):

      W/Cm² = P  / Ø grejača (Cm) x π x L grejača (Cm)

P – snaga grejača ( W )
Ø – prečnik grejača (Cm)
L – dužina grejača (Cm)
π – 3,14 (Ludolfov broj)